Jednym z kroków dokonania testu na utratę wartości aktywów jest sprawdzenie, czy wystąpiły przesłanki wskazujące, czy możliwa była utrata wartości aktywów. Umożliwia to wyodrębnienie aktywów, które w przyszłości generować będą mniejsze korzyści niż zakładano. Jeśli spełniony zostanie chociaż jeden z czynników wskazujących na możliwość utraty wartości aktywów, jednostka powinna przeprowadzić dalszą analizę. Przesłanki te dzielimy na wewnętrzne i zewnętrzne.
Przykładowe przesłanki wewnętrzne wskazujące na konieczność dalszego testowania to:
– dowody na to, że miało miejsce fizyczne uszkodzenie rzeczowych składników aktywów; świadczyć może o tym zaleganie określonych składników aktywów długoterminowych i krótkoterminowych (np. wynika to z ustaleń spisu natury lub meldunków z produkcji),
– jednostka zamierza restrukturyzować działalność bądź jej zaniechać, a do działalności tej wykorzystywane są określone składniki aktywów; jednostka zamierza zlikwidować/sprzedać składniki aktywów przed przewidywanym terminem,
– w trakcie okresu sprawozdawczego nastąpiły niekorzystne i znaczne zmiany, które dotyczą zakresu lub sposobu użytkowania składnika aktywów,
– dowody na to, iż ekonomiczne skutki wykorzystywania określonych składników aktywów są lub będą gorsze od poprzednio prognozowanych,
– uznać można, iż wartość niektórych składników aktywów, która wynika z ksiąg rachunkowych na dzień bilansowy jest wrażliwa na wystąpienie innych stwierdzonych zmian.